Bazen sadece susarsın

Bağlaç koymadan devam etmek gelir içinden cümlelere

Sen düşünürken, insanları düşündürdüğünü gözlemlersin

Seni anlamayanlar salak, anlayanlarsa dahi olduğunu düşünür

Ellerimde kar, kıyamet, kafamda hep sel felaket

Uykusuzluk, son metanet hayat mı zor? çok rezalet

İnsanlıktan geçtim artık, bunlar bana hep bir atıf

Onlar beni durduramaz, ben onlara hep bir kırık

Anlatmaktan gına geldi, içim dışım tekti benim

Dışarıdan da pek bir sakin, sen anlama ulan beni

Vicdan etmen, sikimde mi?

Duygusuzluk boğar beni

Pentagram'ın ortası

Şeytan tüyü

Konma gibi

Gibi ama neyin nesi

Bir kalemde geçer izi

Keyifsizlik had safhada,

Hayaller var pek bir derin

Kendim ile konuşmak mı?

Çok güzel de neyin nesi?

Ser sefil bu sokakların

Pek temizdir günahları

Öfkesinin sonu yok

Yalana karnı tok

Düzgünce dinlersen eğer

Kalbimde sevgi bol

Eksi yanım, kinim ise eski halim, nevermore

Bir buluttum uçtum

Dip çukurda soldum

Veritaba'nın işleyişe

Karmaşıktır birleşeni

Hala anlamıyosun sikik

Kafam diyorum çoktan gidik

Hiçliğin tek ortası bu

Benim oranın bostanı

Yaşın giderek artmasaydı

Gider ayakta sokması

Sonrası da malum işte zırva dolusu bir çuvaldı

Emek verip çoğaltırsın artık kalmaz pek mecali

Misal diyorum iyiyim, hani misal diyorum kapılma

Hiç te iyi olmamıştım kaderdeki yanımla

Güldüğüme bakmayın siz, kahroluyorum şüphesiz ki

Yalan yanlış gider durur, her cümleye küfür gelir

Bununla ben rahatlarım

Bununla ben sabahlarım

Gece iki otuz

Çifte doğuş, şu an yokuz

Nefsim bana ecel olur, sanki hata benmişim de

Yargılayıp dinlemezler doğru ile yanlışları

Neden mi ben inan bilmem, gelen gideni aratırdım

Hayatımdan gidenlerse

Hayatıma hepsi fire

Dile hadi dilek dile,

Mutluluğuna sok bi' çile

Ne istersen iste işte özgürlüğün aleyhinde

Değişlerde kalmaz işte bahse varım, hüzün geniş

Sigarayla soldu içim ciğerlerim, hep mi sevmiş

Yaptıklarım şuursuzca kazındı ya hafızama

İzi kaldı pek bir boktan çıkmaz artık vücudumdan

Ne desem de boştu lafım duymasınlar uzaklardan

Ben baya bir bıktım artık geçmişteki kırıklardan

Halit miydi?

Aziz miydi?

İkisi hayır gitti artık

İçimdeki bela gibi

Benim adım Saint idi

Ne desem de gitmez idi

İçten çıkan karanlıktı

Buna sahip olmak ise

Bokta neyse siktir et

Kısa ama geniş bir yol, yalnız gitmek sarmıyordu

İpim koptu, kaçmıyordum, buradayım ben, görmüyordun

Kalbim artık buzda tutmuş size artık yok ki doğuş

Yeniden ben doğdum hani dünya artık çokta cani

Geçmişinde oluşturulmuş yaralarına merhem ararken

Yeni yaralar açmak için sürekliliğe olan yol arıyorsundur hep

Mevcut karakterin paramparça edilmiştir

Ayrılmış her tanene farklı bir mizaç Arıyorsundur

Her yanın seni farklı bir yere çeker sürekli