Το καινούριο μου rap δεν μου πάει;
Όταν γράφω είμαι ο Osamu Dazai
Και χωρίς τις αυτοκτονικές τάσεις
Γαμώ mc's και σε όλες τις (σ)τάσεις
Εγώ σε ρίχνω κι εσύ με ανεβάζεις;
Μη μου μιλάς αν θες να με ξεχάσεις
Μη με κοιτάς αν θέλεις να μου μοιάσεις
Δεν πιστεύω ξανά σε ομάδες
Ειδικά όταν μιλάω με ραπάδες
Ήμουνα diamond και ήταν νουμπάδες
Ήμουνα ΜΑΓΟΣ και χωρίς τις κάπες
Ήτανε μέντιουμ μα γίνανε γάτες
Γύρισαν άλλα έξι '9' σε τριάδες
Γύρισαν όλη τη γη σα νομάδες
Γύρισα από την Ασία με βλάβες
Η πρώτη μου κρίση άγχους:
Φυλακισμένος μες την αγκαλιά σου
Νιώθω σαν θάλασσα όταν διψώ
Κι είναι δίπλα μου εκείνη γυναίκα της άμμου
Τα μάτια κοιτούν μα διστάζουν
Γιατί τα πρόσωπα αλλάζουν
Οι πρώτες μου σκέψεις, αυτές με τρομάζουν
Η γυναίκα της άμμου, της άμμου
Όταν διψά πίνει τα δάκρυά μου
Η γυναίκα της άμμου, της άμμου
Όταν άνοιξε το κενό μπήκα
Κι ο έρωτας έγινε μια συνήθεια
Η αλήθεια όμως είναι η αλήθεια
Πώς στον πούτσο θα κρίνεις τι είπα
Όλοι οι κριτικοί τέχνης να έρθουν
Όλα μου τα γραπτά καφκικά
Νιώθω τον πόνο, νιώθω το σκότος
Νιώθω το άγχος να με τριγυρνά
Οι γονείς μου μου δείξαν τους λόγους
Του γιατί δεν πρέπει να κάνω ποτέ μου παιδιά
Χτίζω στην άμμο κάστρα μαγικά
Όμως γκρεμίζω με δάκρυα αμέσως μετά
Γιατί δεν ήταν ποτέ αρκετά
Ζωγραφίζω γκροτέσκο καμβά
Γράφω τον πόνο, γράφω το σκότος
Και λειτουργεί σαν αγχολυτικά
Σαν να με με κυνηγούσαν σκυλιά
Που θέλει να με ρουφήξει μέσα της